من گمنامم....!
من گمنامم!
تنها آمدم و تنها
بار سنگین بغضم را به دوش میگیرم
میروم!
من مدت هاست فهمیده ام کسی
منتظرم نیست!
پس میروم
میروم بلکه برای بغض هایم اشک شوم....
بی جهت دلم نمی گرفت!
درد من
درد نداشتن نبود.
اینبار دعوا سر نخواستنم بود...
پس دنیای خاطره هایم را میگذارم و...
ت-ن-ه-ا
میروم؟!...
آرزوهای قشنگ
عشق های صورتی
به عزای راه بی برگشتم بنشینید